Od 1 stycznia 2017 r. naruszenie decyzji środowiskowej obwarowane jest administracyjną karą pieniężną. W artykule omówię, w jakich sytuacjach grozi nam kara, czy za każde naruszenie decyzji środowiskowej WIOŚ wymierzy karę (niewykonanie każdego jej zapisu?)

Jeżeli interesują Cię inne tematy dotyczące decyzji środowiskowej – zapraszam tutaj . Dowiesz się, kiedy organ może odmówić wydania takiej decyzji.

Decyzja środowiskowa

Realizacja niektórych inwestycji wymaga uzyskania decyzji środowiskowej. Warunki uzyskania tej decyzji określa ustawa z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

Przepisy ustawy stanowią, że jeżeli obowiązki nałożone decyzją środowiskową nie są wykonywane, mogą podlegać egzekucji administracyjnej. Sankcją za naruszenie decyzji środowiskowej może być ponadto administracyjna kara pieniężna.

Decyzja środowiskowa – związanie decyzją

Warunki określone w decyzji środowiskowej wiążą organy, które wydają między innymi decyzję o pozwoleniu na budowę, o zatwierdzeniu projektu budowlanego, o warunkach zabudowy, zezwolenie na przetwarzanie odpadów. Oznacza to, że treść tych decyzji musi być zgodna/musi odzwierciedlać treść wydanej wcześniej decyzji środowiskowej (nie musi powtarzać treści tej decyzji słowo w słowo, muszą zgadzać się parametry przedsięwzięcia na etapie jego przygotowania, realizacji i eksploatacji).

Egzekucja decyzji środowiskowej

Naruszenie decyzji środowiskowej oznacza, że warunki określone w decyzji środowiskowej nie zostały uwzględnione przy realizacji inwestycji (nie zostały uwzględnione w powyższych decyzjach „inwestycyjnych”). Wtedy decyzja środowiskowa może być wykonana w drodze egzekucji administracyjnej. Dotyczy to jednak tylko takich sytuacji, gdy przedsięwzięcie jest jeszcze w trakcie realizacji.

Naruszenie decyzji środowiskowej a administracyjna kara pieniężna

Kolejną sankcją za naruszenie decyzji środowiskowej jest administracyjna kara pieniężna wymierzana przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Kara ta może wynosić od 500 zł do 1 mln zł (!). Jej wysokość uzależniona jest od liczby i wagi stwierdzonych naruszeń. Od decyzji o wymierzeniu kary można się odwołać do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.

Naruszenie decyzji środowiskowej – co stanowią przepisy?

Zgodnie z art. 136a ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, „1. Jeżeli przedsięwzięcie jest realizowane lub zrealizowane, a podmiot w związku z realizacją, eksploatacją lub likwidacją tego przedsięwzięcia:

1)         narusza warunki, wymogi oraz obowiązki, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. b w zakresie fazy realizacji, lit. e oraz pkt 2 i 5, określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach,

2)         nie realizuje działań służących zapobieganiu, ograniczaniu i kompensacji znaczącego negatywnego oddziaływania na obszar Natura 2000, określonych w decyzjach, o których mowa w art. 96 ust. 1, w ramach których przeprowadzono ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000,

3)         narusza obowiązki i wymagania, o których mowa w art. 93 ust. 2 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 i 4, określone w decyzjach, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, 10, 14 i 18, oraz pozwoleniu, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 4b,

– podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do 1 000 000 zł.

2.         Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się, jeżeli warunki, wymogi oraz obowiązki określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie zostały uwzględnione w decyzjach, o których mowa w art. 86.

3.         Karę pieniężną, w drodze decyzji, wymierza wojewódzki inspektor ochrony środowiska, biorąc pod uwagę liczbę i wagę stwierdzonych naruszeń.”

Kara za naruszenie decyzji środowiskowej – jakich jej postanowień?

Analizując brzmienie art. 136a ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 2 ustawy należy dojść do wniosku, iż nałożenie administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie decyzji środowiskowej jest możliwe wtedy, gdy łącznie spełnione zostaną dwie przesłanki:

 a)        naruszone zostały ściśle określone warunki decyzji środowiskowej, enumeratywnie wymienione w art. 136a ust. 1 pkt 1 ustawy;

b)        warunki te nie zostały uwzględnione w decyzji „inwestycyjnej” wydawanej w oparciu o uprzednią decyzję środowiskową.

Naruszenie decyzji środowiskowej ma dotyczyć warunków, wymogów oraz obowiązków, o których mowa w:

• art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy „w zakresie fazy realizacji” – chodzi zatem o „istotne warunki korzystania ze środowiska, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich”, ale co należy podkreślić, tylko te warunki korzystania ze środowiska, które określone zostały dla fazy realizacji inwestycji. Innymi słowy, jeżeli inwestor naruszy warunki korzystania ze środowiska określone w decyzji środowiskowej dla fazy eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia, to taka sytuacja nie mieści się w zakresie art. 136a ust. 1 pkt 1 ustawy.

• art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy – czyli wymogi w zakresie ograniczania transgranicznego oddziaływania na środowisko w odniesieniu do przedsięwzięć, dla których przeprowadzono postępowanie w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko.

• art. 82 ust. 1 pkt 2 ustawy – czyli:
• obowiązek wykonania kompensacji przyrodniczej, jeżeli stwierdzono konieczność jej wykonania,

b) obowiązek unikania, zapobiegania, ograniczania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, jeżeli nałożono obowiązek tych działań,

c) obowiązek monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, jeżeli nałożono obowiązek monitorowania, określając jego zakres, termin i obowiązki co do przedłożenia informacji o jego wynikach.

• art. 82 ust. 1 pkt 5 – czyli obowiązek przedstawienia analizy porealizacyjnej.

Naruszenie decyzji środowiskowej – podsumowanie

Na mocy art. 136a ust. 1 pkt 1 ustawy nie może być więc karane każde naruszenie decyzji środowiskowej, a tylko naruszenie ściśle określonych w niej warunków (jest to katalog zamknięty), tj. warunków, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 1 lit. b w zakresie fazy realizacji, art. 82 ust. 1 pkt 1  lit. e oraz art. 82 ust. 1 pkt 2 i 5 ustawy.

Jeżeli WIOŚ wymierzył karę za naruszenie decyzji środowiskowej koniecznie sprawdź, czy stwierdzone przez WIOŚ uchybienia mieszczą się w powyższym katalogu. Jeżeli nie, koniecznie się odwołaj.